ALLTAF Á LEIÐINNI
Á morgun er kominn nýr dagur
og sporin sem ég steig í nótt
firnast fljótt, á þessum stað
gleymir þú mér eða hvað
Skipið skríður frá landi
með skellum við skundum á braut
augun skær, um höfin breið
mér fylgja alla leið.
Ég er á leiðinni, alltaf á leiðinni
til þess að segja þér hve heitt ég elska þig.
En orðin koma seint
og þó ég hafi reynt.
Mér gengur nógu illa að skilja sjálfan mig.
Á sjónum, enn ég lafi
oft ég heilann brýt um það.
Hvort örlögin, mér hafi
ætlað einmitt þennan stað.
Þú veist að ég uni ekki í landi
en verklaginn er ég á sjó.
svo þú sérð, að ég verð,
að fara þessa ferð.
Skipið skríður frá landi
með skellum við skundum á braut
augun skær, um höfin breið,
mér fylgja alla leið.
Ég er á leiðinni, alltaf á leiðinni
til þess að segja þér, hve heitt ég elska þig.
En orðin koma seint
og þó ég hafi reynt.
Mér gengur nógu illa að skilja sjálfan mig.
Á sjónum, enn ég lafi
oft ég heilann brýt um það
Hvort örlögin, mér hafi
ætlað einmitt þennan stað.
Þú veist að ég uni ekki í landi
en verklaginn er ég á sjó,
svo þú sérð, að ég verð
að fara þessa ferð.
Skipið skríður frá landi
með skellum við skundum á braut
augun skær, um höfin breið,
mér fylgja alla leið.
Ég er á leiðinni, alltaf á leiðinni
til þess að segja þér hve heitt ég elska þig.
En orðin koma seint
og þó ég hafi reynt.
Mér gengur nógu illa að skilja sjálfan mig.
Ég er á leiðinni, alltaf á leiðinni
til þess að segja þér hve heitt ég elska þig.
En orðin koma seint
og þó ég hafi reynt.
Mér gengur nógu illa að skilja sjálfan mig.