ANNA Í HLÍÐ

Ég ^Dfór að smala ^B7kindum hér
eitt ^E7kvöldið fram í dal
og ^A7kominn var ég lengst
inn í bláan fjalla^Dsal.
Þá ungri mætti’ ég ^B7blómarós,
með ^E7augun djúp og blíð
og ^Emer ég spyr að ^Anafni,
hún ^A7ansar: “Anna’ í ^DHlíð.”

Anna í Hlíð, ^E7Anna í Hlíð,
með ^A7augun blá, svo yndisfríð,
af ^Dástarþrá ég ^E7kvalir ^A7líð.
^DAnna í Hlíð, ^E7Anna í Hlíð,
nei ^Emengin er eins ^A7fríð
og hún Anna mín í ^DHlíð.

Ég ^Dörmum vafði ^B7Önnu,
svo hún ^E7andann varla dró,
mig ^A7ástin var að kæfa
og ákaft hjartað ^Dsló.
Svo kyssti’ ég hennar ^B7mjúka munn
og ^E7augun djúp og blíð
og ^Emmælti milli ^Akossa:
“Ó, ^A7Anna mín í ^DHlíð.”

Anna í Hlíð, ^E7Anna í Hlíð,
ég ^A7elska mun þig alla tíð
og ^Dörmum vefja ^E7ár og ^A7síð.
^DAnna í Hlíð, ^E7Anna í Hlíð,
þú ^Emert svo ung og ^A7fríð,
elsku Anna mín í ^DHlíð.

Lag:         Dick Thomas & Ray Freedman
Texti:       Eiríkur K. Eiríksson

Sendið mér gjarnan póst ef þið finnið villur í textunum
en takið gjarnan fram við hvaða texta er átt.