DÍSA Í DALAKOFANUM

GDísa heitir draumlynd mær,
í Ddalakofa býr:
Hún unir sér í sveitinni
við Gsínar ær og kýr.
Hún þekkir hvorki Emglaum né glys
Agötulífsins spé,
og Dnæstum ein og nunna er
þó nítján ára Gsé.

Ó, Dísa, ó ADísa,
Ó, DDísa í dalakofanGum.

Hún Ghefur aldrei heyrt um neitt,
sem Dheitið getur ljótt
og heyrist aldrei nefna neitt,
sem Gnú er eftirsótt.
Nylonsokka, Emsilkiföt
og Asíðra kjóla prjál
Dvaralit og vindlinga
og vínsins gullnu Gskál.

Ó, Dísa, ó ADísa,
Ó, DDísa í dalakofanGum.

Mig Gdreymir um þig Dísa mín
og Ddalakofann þinn.
Um sæluna í sveitinni
ég Gsyng við gítarinn,
því ástin hefur Emhyldjúp sár
í Ahjarta mínu rist,
þótt Dmargar hafi meyjarnar
í mínum faðmi Ggist.

Ó, Dísa, ó ADísa,
Ó, DDísa í dalakofanGum.

Ég Gdáist að þér Dísa mín
og Ddýrka þína mund.
Ég koma vil í kofann þinn,
er Gkvöldsól roðar tind,
og biðja þig um Emhjarta og hönd
og Ahelst að giftast mér
og Dgleyma bæði sorg og sút
í sænginni hjá Gþér.

Ó, Dísa, ó ADísa,
Ó, DDísa í dalakofanGum.

Lag:           Skafti Sigþórsson
Texti:         Skafti Sigþórsson


Sendið mér gjarnan póst ef þið finnið villur í textunum
en takið gjarnan fram við hvaða texta er átt.