ÉG BEIÐ ÞÍN LENGI, LENGI

Ég beið þín lengi, lengi,
mín liljan fríð,
stillti mína strengi
gegn stormum og hríð.
Ég beið þín undir björkunum í Bláskógahlíð.

Ég leiddi þig í lundinn,
mín liljan fríð,
sól skein á sundin
um sumarlanga tíð.
Og blærinn söng í björkunum í Bláskógahlíð.

Leggur loga bjarta,
mín liljan fríð,
frá hjarta til hjarta,
um himinhvelin víð.
Og blítt er undir björkunum í Bláskógahlíð.

Lag: Páll Ísólfsson
Texti: Davíð Stefánsson

Sendiš mér gjarnan póst ef žiš finniš villur ķ textunum
en takiš gjarnan fram viš hvaša texta er įtt.