FEISAÐU FRAM Á VIÐ
Marga menn það plagar, að gráir hverfa dagar.
Í hversdagsleikans gleymsku og dá.
Hvaða tilgangi þeir leita, vilja lífi sínu breyta,
menn vilj’að allt sé gert fyrir þá.
En þeir verða að standa á fætur, gefa umhverfinu
gætur,
lyfta sér á æðra stig,
Já, þið verðið elsku greyin, að horfa fram á
veginn,
feisiði fram á við.
:,:Feisaður fram á við:,:
Taktu lífi þínu taki,
snúðu ekki í það baki,
feisaðu fram á við.
Feisaðu...
Þú sem ert að deyja, úr þorstanum til meyja,
en gerir aldrei neitt í því.
Farðu kátur piltur, geðprúður og stilltur,
á kvennafar og kennderí.
Þá kannski muntu þreytast, en þreytan mun fljótt
breytast,
í gleði er þú nærð þér á
strik.
Og restina muntu laga, einhverja næstu daga,
feisaðu fram á við.
Feisaðu...
Feisaðu...
Sendu gjarnan línu ef þú veist um höfund lags
Sendu gjarnan línu ef þú veist um höfund texta