HÚRRA, NÚ ÆTTI AÐ VERA BALL
Hjartað af ánægju hlær í mér,
hvenær sem þessi vals nefndur er,
hoppa ég bæði á hæl og tá
hringsóla reikandi til og frá.
Meðan ég enn er frár á fæti,
fer ég í dans, því ég elska rall
heila nótt ég hoppa' af kæti
húrra, nú ætti að vera ball.
Dansa hann meyjar og dansa hann fljóð
dans'ann á jólunum börnin góð,
dansa hann kóngar og kotungar,
kaupmenn, sjómenn og borgarar.
Meðan ég enn er .
Bændur hann kyrja og barónar
í brúðkaupsveislum og alls staðar.
Hvar sem að glatt verður hóf um kvöld
hann verður gestur á næstu öld.
Meðan ég enn er ..
Texti: Jónas Jónsson