LÍTILL DRENGUR
Óðum steðjar að sá dagur,
afmæli þitt kemur enn.
Lítill drengur, ljós og fagur
lífsins skilning öðlast senn.
Vildi ég að alltaf yrði
við áhyggjurnar laus sem nú,
en allt fer hér á eina veginn,
í átt til foldar mjakast þú.
Ég vildi geta verið hjá þér
veslings barnið mitt.
Umlukið þig með örmum mínum.
Unir hver við sitt.
Oft ég hugsa auðmjúkt til þín
einkum, þegar húmar að.
Eins þótt fari óravegu
átt þú mer í hjarta stað.
Man ég munað slíkann,
er morgun rann með daglegt stress,
að ljúfur drengur lagði á sig
lítið ferðalag til þess
að koma í holu hlýja,
höfgum pabba sínum hjá.
Kúra sig í kotið hálsa
kærleiksorðin þurfti fá.
Einka þér til eftirbreytni
alla betri menn en mig.
Erfiðleikar að þó steðji
alltaf skaltu vara þig,
að færast ekki í fang svo mikið,
að festu þinnar brotni tré.
Allt hið góða í heimi haldi
í hönd á þér og með þér sé.
Flytjandi: Vilhjálmur Vilhjálmsson
Lag: Magnús Kjartansson
Texti: Vilhjálmur Vilhjálmsson