NÁTTÚRAN
Ég var einu sinni sæt og fín
þá sást hér ekkert dót,
en nú flýtur draslið út um allt;
ég er svo voða ljót.
En ef náttúrunni leggið lið,
um lífið standið vörð
og um allt af gætni gangið þið
þið góða eignist jörð.
Texti: Margrét Ólafsdóttir