Ó BORG, MÍN BORG

^E7Ó, borg mín, ^Amborg, ég ^C+lofa ljóst þín ^Amstræti,
þín lágu ^Dmhús og ^E7allt, sem fyrir ^Amber. ^E7
Og þótt svo ^Amtárið ^C+oft minn vanga ^Amvæti,
er von mín ^Dmeinatt, ^E7einatt bundin ^Amþér.
Og hversu, ^E7sem að aðrir í þig ^Amnarta,
þig eðla ^Dmborg, sem forðum prýddir ^E7mig,
svo blítt, svo ^Amblítt, sem ^C+barnsins unga ^Amhjarta,
er brjóst mitt ^Dmfullt af ^E7minningum um ^Amþig.

Ég gleðst í ^E7þér, þó ber ég vangann ^Ambleyttan
af beiskum ^Dmtárum, hér á þessum ^E7stað.
En hversvegn^Ama ég ^C+geng og græt mig ^Amþreyttan?
Guð á him^Dmnum, ^E7einn, veit bezt um ^Amþað. ^E7

Það fór nú ^Amsvo, ég ^C+féll í þína ^Amarma;
þú fræddir ^Dmmig um ^E7Guð, sem önnur ^Ambörn. ^E7
Þú átt svo ^Ammargt, sem ^C+mýkir lífsins ^Amharma,
og meðal ^Dmannars ^E7þína fögru ^Amtjörn.
Svo áttu ^E7líka landsins beztu ^Amdrengi,
sem lifa ^Dmspart og taka aldrei ^E7lán.
Ó, litla ^Amborg, ég ^C+gleð mig við þitt ^Amgengi,
en græt mig ^Dmþreyttan ^E7yfir Köben^Amhavn. ^E7

Já, tjörnin ^Amþín er ^C+tjarna bezt í ^Amheimi.
Við tjarnar^Dmendann ^E7landsins dýrsti ^Amrann, ^E7
og að ég ^Amekki ^C+álftum þínum ^Amgleymi,
sem einn af ^Dmbeztu ^E7sonum þínum ^Amfann.
Og hvílíkt ^E7djásn er ei sá helgi ^Amhringur?
hólminn, þar ^Dmsem krían á sitt ^E7skjól.
Ó, ljúfa ^Amborg, ég ^C+lofa allt þitt ^Amglingur,
sem liggur ^Dmfágað ^E7kringum Arnar^Amhól.

Sjá glingur ^E7þitt er gjöf úr helgum ^Amsjóði,
sumt glitrar ^Dmeins og helgilín í ^E7kór.
Það minnir ^Ammig í ^C+litum og í ^Amljóði
á lítinn ^Dmdreng, sem ^E7þráði að verða ^Amstór. ^E7

Og fyrir ^Amþig ég ^C+vil svo gjarnan ^Amvinna,
vinna ^Dmþér, sem ^E7aðeins fáum ^Amber. ^E7
Þú hefur ^Ameflaust ^C+öðrum meira að ^Amsinna,
en ansa ^Dmslíkum ^E7kjánaskap úr ^Ammér.
Ó, fyrir^E7gefðu, ef flónskar bænir ^Amynnu
á fjötrun^Dmum, sem liggja mér um ^E7háls.
En auðvit^Amað á ^C+enginn rétt á ^Amvinnu
og efa^Dmlaust er ^E7bezt að vera ^Amfrjáls. ^E7

Þótt aldrei ^Ammuni ^C+óskir mínar ^Amrætast,
um öll þín ^Dmbeztu ^E7dýrlegheit ég ^Amsyng. ^E7
Ég lofa ^Amþað, sem ^C+líf mitt gerði ^Amsætast,
þinn ljósa ^Dmdag og ^E7bláa fjalla^Amhring.
Og ávallt ^E7hoppar hjarta mitt af ^Amkæti,
ef horfi ^Dmég á gullnu torgin ^E7þín.
Ó, borg, mín ^Amborg, ég ^C+lofa ljóst þín ^Amstræti,
þín lágu ^Dmhús, þitt ^E7gull og brenni^Amvín.

Ó, ljúfa ^E7borg, ég lofa einnig ^Amhrærður
loftið ^Dmblátt – og drekk því gullna ^E7skál,
því aldrei ^Ammun ég ^C+svo í fjötra ^Amfærður,
að fegurð ^Dmþín ei ^E7gleðji mína ^Amsál. ^E7

Þótt ávallt ^Amsértu ^C+einhvern vegin ^Amskrýtin
og ofur^Dmlítið ^E7stolt af þinni ^Amsól; ^E7
ég geri ^Ammig í ^C+góðu við þig ^Amlítinn
og gala ^Dmnafn þitt ^E7vítt um heimsins ^Amból.
Um síð, um ^E7síð ég kem og krýp þér ^Amaumur
og kyssi ^Dmjafnvel hörðu stræti ^E7þín.
Því af þér ^Amfæddist ^C+lífs míns ljósi ^Amdraumur,
eitt lítið ^Dmbarn og ^E7það var ástin ^Ammín. ^E7

Því um það ^Ambil, sem ^C+illar vættir ^Amsóttu
á minn ^Dmskrokk, með ^E7djöfullegar ^Amklær, ^E7
hún kom til ^Ammín sem ^C+draumur á dimmri ^Amnóttu
með drengja^Dmkoll og ^E7leir um berar ^Amtær.
Og ennþá ^E7hlýnar hugur eins af ^Amkæti,
ef hugur ^Dmþess nær tengd við barnið ^E7sitt;
því mun ég, ^Amborg mín, ^C+lofa lengst þau ^Amstræti,
sem liggja á ^Dmvíxl í ^E7gegnum hjarta ^Ammitt. ^{E7 Am}

Lag:         Haukur Morthens
Texti:       Vilhjálmur frá Skálholti

Sendið mér gjarnan póst ef þið finnið villur í textunum
en takið gjarnan fram við hvaða texta er átt.