Ó, JÓSEF, JÓSEF
Ó, Jósef, Jósef, bágt á ég að
bíða
og bráðum hvarma mína fylla tár.
Því fyrr en varir æskuárin líða
og ellin kemur með sín gráu hár.
Ég spyr þig, Jósef, hvar er karlmanslundin
og kjarkur sá, er prýðir hraustan mann?
Og hvenær má ég klerkinn panta?
- Kjarkinn má ei vanta -
Jósef, Jósef, nefndu daginn þann.
Texti: Skapti Sigþórsson