Ó, MÍN FLASKAN FRÍÐA
Ó, mín flaskan fríða!
Flest ég vildi líða,
frostið fár og kvíða
fyrr en þig að missa.
Mundi' ég mega kyssa
munninn þinn, þinn, þinn?
Munninn þinn svo mjúkan finn,
meir en verð ég hissa.
Íslands ítra meyja,
engra stelpugreyja,
heldur hefðarfreyja,
sem hvergi sómann flekka,
mun ég minni drekka.
Fái þær, þær, þær,
fái þær æ fjær og nær
frið og heill án ekka.
Þú mig gæðum gladdir,
góðu víni saddir,
hóf ég hæstu raddir,
hraut mér stöku vísa,
pytluna mína' að prísa.
Þú ert tóm, tóm, tóm,
þú ert tóm með þurran góm,
þér má ég svona lýsa.