PARANOIA
Hvernig er að vakna, sjá skugga líða á brott?
Það er einhver á bak við dyrnar, þú finnur
að á þig er horft.
Draumarnir eru flúnir, úr hvítu skálinni.
Hvenig er að vakna upp með fingraför á sálinni?
Úti hamast vindurinn, þú kúrir þig undir sæng.
Á glugganum hamast stúlkan þín eins og hrafn með
brotin væng.
Þú þorir ekki að opna, í augunum sérðu
blóð.
Fyrir utan heyrirðu fæturna traðka paranoiunni slóð.
Angurværir tónar nálgast ofur hægt.
Barnið í hjarta þínu, löngu orðið hrætt.
Búkar með engin andlit, stjórnlaust líða um,
ó, ef þú aðeins aftur gætir náð ljúfu
draumunum.
Þú manst eftir konunni á horninu sem seldi mönnum
tár,
mönnum sem voru dofnir, höfðu ekki grátið öll
sín ár.
Hún er hætt að koma, þurr augun laugar ei meir,
uppsprettan er þurausin en það vita ekki þeir.
Hvernig er að vakna, sjá skugga líða á brott?
Sugga sem ekkert eftir skilja, samt krefjast að á þá
sé horft.
Draumarnir eru flúnir úr hvítu skálinni.
Ó, segðu mér hvernig er að vakna upp með fingraför
á sálinni
Lag: Bubbi
Texti: Bubbi
Flytjandi: Bubbi