SJÁIÐ HVAR SÓLIN HÚN HNÍGUR
Sjáið hvar sólin hún hnígur.
Svífur að kvöldhúmið rótt.
Brosir hún blítt er hún sígur.
Blundar senn foldar heims drótt.
Heyrið þér klukku, hún klingir við lágt,
kallar í húsin til aftansöngs brátt.
Klukka, ó, fær oss nú fró,
friðinn og heilaga ró.
Texti: Steingrímur Thorsteinsson