SKJÓL HJÁ MÉR ÞÚ ÁTT

^GFyrir löngu ^Emsíðan gekk ég ^Cgrýttan veginn ^Geinn
gott ef ekki ^Emringdi í ^Cskó mínum var ^Gsteinn
Það var komið fram í ^Emrökkur og ^Crokið hvæsti ^Ghátt

þá sagði hún ^Ambrosti ^Emskjól hjá ^Dmér þú ^Gátt
þá sagði hún ^Ambrosti ^Emskjól hjá ^Dmér þú ^Gátt.

Þegar svartnættið lagðist sálina mín á
sólin hvarf í sortann og í myrkrinu ég lá
Þegar duftið hvíta dró mig neðar smátt og smátt

þá sagði hún brosti skjól hjá mér þú átt
þá sagði hún brosti skjól hjá mér þú átt.

^BmAldrei hækkaði hún ^Amróminn né ^Bmreyndi nokkurt ^Amsinn
^Bmað reka mig út á ^Amísinn heldur ^Ckyssti mig á kinn
^BmSama hvað ég ^Amgerði ^Bmsama hvað ég lagðist ^Amlágt ^G

þá sagði hún brosti skjól hjá mér þú átt
þá sagði hún brosti skjól hjá mér þú átt.

Einn daginn beið mín lífið og ég lærði það fljótt
að leggja einn á veginn til þess mig skorti þrótt
Þar sem ég sat vegmóður og hengdi höfuð lágt

þá sagði hún brosti skjól hjá mér þú átt
þá sagði hún brosti skjól hjá mér þú átt.

Lag:         Bubbi
Texti:       Bubbi

Sendið mér gjarnan póst ef þið finnið villur í textunum
en takið gjarnan fram við hvaða texta er átt.