SKÓLABALL
DÉg sá Amaj7hana' á skólaballinu' í F#m7gær
og allt í Bm7einu var sem minningin E7skær E
lýsti C#m7upp í huga F#m7mínum,
í gegnum Bm7fólksfjöldann ég færði mig E7nær.
En þá C#m7allt í einu sá ég þá F#m7vá
að einn af B7sus4vinum mínum stóð henni E7hjá E
og er þau C#m7sáu mig þá F#m7læddust þau á Bm7braut.
E
Og mig E7stungu Amaj7af. F#m7 Bm9
Dmaj7
DÉg gekk Amaj7særður út í niðdimma F#m7nótt,
um götur Bm7ráfaði, ó, allt var svo E7hljótt E
C#m7þar til ég sá húsið' F#m7hennar.
Ég Bm7inní niðdimmt skot kom mér E7fljótt.
Ég í C#m7heila eilífð hékk þar og F#m7beið.
Hvað gerir B7sus4særður maður ekki í E7neyð. E
Ég bara C#m7varð að sjá hana F#m7einu sinni Bm7enn,
E
einu E7sinni Amaj7enn. F#m7 Bm9
Dmaj7
DEftir Bm7langa mæðu heyrði ég Ehljóð.
Hún kom C#m7gangandi að mér snöktandi og F#m7móð
og upp-að Bm7ljósastaur sér hallaði' og Eum ennið Amaj7hélt.
A7
Ég Dmissti mig og til hennar Egekk,
um axlir C#m7hennar greip. Það á hana F#m7fékk.
Í gegnum Bm7tárin sá ég bros og hlýju.
DVar hún orðin mín að nýju? Amaj7 F#m7 Bm9
Dmaj7
DNú við Amaj7vorum aftur saman á F#m7ný,
tveir krakkaBm7bjálfar aftur saman á E7ný. E
Ég spurði C#m7hana ekki hvað um F#m7kvöldið hafði skeð,
ég Bm7skipti mér alls ekki af E7því.
Ég bara í C#m7hjarta mínu vissi og F#m7fann
að stúlku B7sus4þessari ég hugástum E7ann E
og núna C#m7var hún aftur F#m7orðin stúlkan Bm7mín.
E
Hún var E7stúlkan Amaj7mín. F#m7 Bm9
Dmaj7
Lag: Magnús Kjartansson
Texti: Magnús Kjartansson