VIÐ GENGUM TVÖ

Við gengum tvö, við gengum tvö í rökkurró.
Við leiddumst hljóð, við leiddumst hljóð um ungan skóg.
Þú varst yndi, þú varst yndi og ástin mín.
Og stundin áfeng, stundin áfeng eins og vín.

Við hlýddum tvö, við hlýddum tvö í húmi ein.
Er blærinn kvað, er blærinn kvað við blöð á grein.
Ég var nóttin, ég var nóttin þögla þín.
Og þú varst eina, þú varst eina stjarnan mín.

Á meðan norðurljósin leiftra og lýsa upp himininn
þá leit ég tár sem féll við hinsta kossinn þinn.

------- SÓLÓ -------

Við hlýddum tvö, við hlýddum tvö í húmi ein.
Er blærinn kvað, er blærinn kvað við blöð á grein.
Ég var nóttin, ég var nóttin þögla þín.
Og þú varst eina, þú varst eina stjarnan mín.

Á meðan norðurljósin leiftra og lýsa upp himininn
þá leit ég tár sem féll við hinsta kossinn þinn.

Á meðan norðurljósin leiftra og lýsa upp himininn
þá leit ég tár sem féll við hinsta kossinn þinn.

Ljóð: Valdimar Hólm Hallstað

Sendiš mér gjarnan póst ef žiš finniš villur ķ textunum
en takiš gjarnan fram viš hvaša texta er įtt.