YFIR FANNHVÍTA JÖRÐ
Yfir fannhvíta jörð leggur frið
þegar fellur mjúk logndrífa á grund.
Eins og heimurinn hinkri aðeins við,
haldi niðri sér anda um stund.
Eftirvæntingu í augum má sjá,
allt er einhvað svo spennandi í dag.
Jafnvel kisa hún tiplar á tá,
þorir tæplega að mala sitt lag.
Svo berst ómur
og samhljómur
til eyrna af indælum söng.
Tvíræð bros mætast
og börnin kætast,
en biðin er börnunum löng.
Loksins kveikt er á kertum í bæ,
þá er kátt um öll mannana ból.
Og frá afskekktum bæ út við sæ,
ómar kveðjan um Gleðileg jól.
Flytjandi: Pálmi Gunnarsson